تجمیع دانشکده ، آموزشکده های فنی و حرفه ای در ساختار استانی
مشاور برنامه ریزی رییس سازمان دانشگاه فنی و حرفه ای از اجرای طرح، مدل بهینه تجمیع دانشکده، آموزشکده های فنی و حرفهای در ساختار استانی خبر داد.
دکتر سینایی در اجلاس سراسری مدیران دانشگاه ه های فنی و حرفه ای کشور گفت: مهمترین سیاست دانشگاه فنی و حرفه ای که دو بار به تصویب هیات امنای دانشگاه رسید، بحث تجمیع استانی مراکز دانشگاه فنی و حرفه ای است. هدف اصلی از اجرای این طرح، طراحی مدل بهینه تجمیع دانشکده، آموزشکده های فنی و حرفه ای در ساختار استانی است.
وی افزود: چابک سازی سازمانی و تمرکز زدایی از ستاد، مدیریت بهینه سرمایه های انسانی، افزایش بهره وری منابع، افزایش کیفیت خدمات آموزشی و پژوهشی و اصلاح فرآیندهای سازمانی، تقویت نظارت و ارزیابی سازمانی با تاکید بر خود ارزیابی استانی و منطقه این، تقویت زمینه ای توسعه ارتباط با بنگاههای اقتصادی( صنعت، کشاورزی و خدمات)، کوچک سازی ساختارها و کاهش هزینه های منابع انسانی، فضا و تاسیسات، متناسب سازی ساختار با سیاست ها و برنامه های راهبردی و نقشه راه، توسعه دانشگاه، رتبه بندی مراکز با ملاحظه های عامل های کمی و آمایشی، توزیع تناسب اختیارها با ملاحظه های نظام رتبه بندی و اصول کارآمدی از جمله مهمترین اهداف فرعی اجرای این طرح است.
وی تصریح کرد: ما برای اجرای این مدل بهینه نیاز به برخی متغییرهای کمی و کمی- کیفی داریم. تعداد دانشجویان و کارکنان عضو هیات علمی و غیر هیات علمی، فاصله با مراکز استان ها، میزان فضا و کارگاه ها، تعداد و نوع رشته ها، موقعیت و ویژگی های طبیعی از جمله برخی از متغییرهای کمی به حساب می آید.
سینایی اظهار کرد: سهم کلی منطقه در تولید ناخالص داخلی و اهمیت اقتصادی محل در نظام تولید و کسب و کار( نمونه عسلویه)، ارزش راهبردی محل در سیاست های توسعه ملی( نمونه چابهار)، جایگاه راهبردی محل در سیاست های امنیتی و اقتصادی کشور( نمونه ایرانشهر)، عوامل انسانی محلی و محیطی، مزیت های نسبی و رقابتی خاص محلی( رویکرد آمایشی؛ ظرفیت های توسعه کشاورزی، تجارت، صنعت، معدن ،خدمات ،گردشگری و ....)، سرمایههای انسانی و مدیریت و ... از جمله متغییرهای کمی و کیفی به حساب می آیند.
وی خاطر نشان کرد: انشاالله بتوانیم با این رویکرد به نتایج مانند یکچارچه سازی دانشکده، آموزشکده های هر استان در یک مرکز دانشگاهی با عنوان دانشگاه فنی و حرفه ای استان، یکپارچه سازی دانشکده؛ آموزشکده های هر شهر با شهرستان در یک واحد دانشگاهی با عنوان دانشکده با آموزشکده فنی و حرفهای آن شهر با شهرستان و کاهش تعدد 63 آموزشکده از 73 به 110مورد و کاهش تقریبی پست سازمانی و.... برسیم.